Bij aanvang van het traject van een overname van een onderneming door een overdracht van aandelen, sluiten partijen heel vaak een LOI of voluit een letter of intent. Dit wordt ook wel een intentieverklaring of memorandum of understanding (MoU) genoemd.

Doorgaans bevat de LOI weinig of geen bindende afspraken tussen de (kandidaat-) verkoper van aandelen en de (kandidaat-) koper van aandelen aangezien de partijen zich in dit stadium van het overnametraject nog in de precontractuele fase bevinden. Het is in de regel pas na het uitvoeren van het due diligence onderzoek (waarover later in deze reeks meer) dat de contractuele fase voor de partijen aanbreekt en er wordt overgegaan tot de redactie en ondertekening van de bindende overeenkomsten.

Welke zaken kunnen worden opgenomen in een LOI?

De LOI heeft tot doel om de intenties van de verkoper en de koper in verband met de voorgenomen transactie vast te leggen. Hieronder vindt u een opsomming van de zaken die hierin kunnen worden opgenomen:

• Voorwerp van de transactie: welk aandelenpercentage zal worden verkocht en aan welke partij, welke prijs zal hiervoor worden betaald.
• Structuur van de transactie: zo is het bijvoorbeeld mogelijk dat een nieuwe vennootschap moet worden opgericht die zal fungeren als holdingvennootschap.
• Opschortende voorwaarden: dit kan het bekomen van de nodige financiering (via banklening, via vendor loan, enz.) en/of het uitvoeren van een due diligence onderzoek zijn.
• Opsomming van andere overeenkomsten die nadien zullen moeten worden opgemaakt zoals bijvoorbeeld een leningsovereenkomst, een managementovereenkomst, een aandeelhoudersovereenkomst, een huurovereenkomst, enz..
• Vertrouwelijkheid of geheimhoudingsplicht: de partijen spreken af dat de informatie die wordt uitgewisseld in het kader van de onderhandelingen en besprekingen niet mag worden bekendgemaakt aan derden (andere dan de professionele adviseurs die de partijen begeleiden in het overnametraject).
• Exclusiviteit: de partijen engageren zich om gedurende een bepaalde periode geen gesprekken aan te knopen met derden die de onderhandelingen en besprekingen in het kader van het lopende overnametraject in gevaar zouden kunnen brengen.
• Niet-afwervingsbeding: de partijen spreken af dat zij geen werknemers van de andere partij zullen benaderen om bij haar in dienst te treden;
• Duur van de LOI en streefdatum voor de realisatie van de transactie.
• Het is ook aangewezen om in de LOI zelf uitdrukkelijk te vermelden of de afspraken al dan niet een bindend karakter hebben.
• Regeling van de geschillen: wat bij onenigheid? Welke rechtbanken zijn bevoegd om eventuele discussies te beslechten?

Wat indien het overnametraject wordt afgebroken?

Niettegenstaande het feit dat de LOI in principe weinig of zelfs geen bindende afspraken bevat, zijn de partijen uiteraard wel steeds gehouden om de LOI te goeder trouw na te leven en uit te voeren.

Wanneer één van de partijen de onderhandelingen toch op foutieve wijze zou afbreken, riskeert deze partij hiervoor aansprakelijk te zijn. Dit wordt ook wel de “precontractuele aansprakelijkheid” genoemd en kan aanleiding geven tot het betalen van een schadevergoeding door de partij die de onderhandelingen op foutieve wijze heeft afgebroken.

Besluit

Hoewel de LOI of de letter of intent in principe dus geen bindende overeenkomst is, is het toch een bijzonder nuttig document voor het overnametraject. Door de ondertekening van de LOI krijgen beide partijen namelijk een duidelijk zicht op de onderhandelingspositie van de andere partij, formuleren beide partijen hun intenties en kan er vanuit die basis verder onderhandeld worden. Het is dus de ideale manier om uw overnametraject te begeleiden en te faciliteren.

DELEN: